Elijah Alvares

Studenten zijn de toekomst en dat zag je maar al te goed in deze club. Middels hun (scherpe) vragen en verbaasde blikken namen ze ons mee in hun zoektocht naar vernieuwing in het onderwijs. En het was verademing om studenten aan het woord te horen tijdens de expeditie.

Kun je in drie woorden aangeven wat jou een aanjager maakt?
Kritisch, verbindend en idealistisch. 

Wapenfeit: waar ben je trots op?
Ik ben trots op de rol die we afgelopen tijd hebben ingevuld door het creëren van meer bewustzijn en visie op de arbeidsmarkt van de toekomst. We zijn in staat geweest om het abstracte gesprek te vertalen naar "normale mensentaal". 

Wat is jouw visie op de pps ontwikkeling voor de komende jaren?
Ik geloof dat pps'en een verbindende rol gaan spelen in de totstandkoming van antwoorden op ontembare maatschappelijke vraagstukken. Deze rol begint steeds meer te groeien en we zien dat bedrijven zich steeds meer verantwoordelijk voelen voor hun omgeving. Dat is een mooie en essentiële ontwikkeling als we kijken naar de enorme taken die ons te wachten staan op gebieden als duurzaamheid, diversiteit en inclusie en digitalisering. Dat kan en moet je niet alleen willen doen als overheid. Waar ik voorheen sceptisch was over pps'en zie ik nu meer helder het belang van dit soort samenwerkingen in. Ik zou Elijah niet zijn als ik niet eindig met een kritische vraag: wie en hoe bepalen we een gezonde balans in een pps? En voor hoe lang blijven pps'en werken in ons doorgeschoten kapitalistisch systeem?