‘Als je niet meedoet mis je een grote ervaring’
#Publicatie #Expeditie
Marjolein ten Hoonte is directeur arbeidsmarkt en MVO Randstad Groep Nederland. Ze zet zich in voor sociale innovatie en publiek private samenwerkingen, en is als zodanig ook een bekend spreker. ‘Handen omhoog als je denkt dat je huidige business model over honderd jaar nog relevant is?’ Geen handen. ‘Dat dacht ik al.’
We spreken Marjolein over het belang van publiek private samenwerkingen en de noodzaak tot verandering in het onderwijs.
‘Vroeger kon je als medewerker zeggen: ik ben klaar met mijn opleiding en daar kan ik mijn hele carrière mee doen. De kans is vandaag de dag heel klein dat je dit bij één werkgever doet. Daarom adviseren we mensen na te denken over hoe je als medewerker mee ontwikkelt en gedurende je loopbaan steeds aansluiting op werk vindt. Omdat we ouder worden zal deze ook langer zijn. Dus hoe vind je in welke levensfase aansluiting op werk?’
Marjolein legt uit dat ook de werkgever goed moet nadenken over wat een moderne wederkerige arbeidsrelatie is.
‘Die arbeidsrelatie verandert. Straks zal hij een aantrekkelijk werkgever moeten zijn waarvan een werknemer verwacht dat hij er genoeg kan leren, aan z’n reputatie kan werken en daarna doorstromen in de arbeidsmarkt En dat dient een werkgever samen met de werknemer, en hopelijk ook met instituties als een Vakbond of een Ministerie van Sociale Zaken, zo te organiseren dat het vertrouwenwekkend is.’
Naarmate de arbeidsmarkt flexibeler wordt moet de institutionele wereld volgens Marjolein ook meebewegen en zorgen voor een veilige werkomgeving voor iedereen.
‘Flexibele werknemers ervaren in onze samenleving niet dezelfde zekerheid als inflexibelen. Je bent veilig als je gedurende je hele leven bij één werkgever blijft. Dat betekent dat we stilzitten hebben beloond. In de toekomst willen we graag dat mensen kunnen bewegen over een arbeidsmarkt. Instituties zullen daarin moeten mee bewegen. Of het nou vanuit onderwijs, wonen of gezondheidszorg is.’
Wat is daarin de rol van het onderwijs?
‘In alle veranderingen die plaatsvinden blijft onderwijs een ongelooflijk belangrijke functie vervullen, maar de vraag is of dat in de huidige opstelling zal blijven. één docent Technologie helpt daarbij: één docent kan nu miljoenen mensen bereiken. De vraag is: wat wordt de nieuwe vorm in de toekomst?’
In de publiek private samenwerkingen ziet ze een oplossing voor vernieuwing. Enthousiast vertelt ze over haar ervaringen.
‘Daar experimenteren we en zijn we eerlijk en open naar elkaar. Doordat je met elkaar samenwerkt weet je waar elkaars belangen liggen en op welke manier je je kunt ontwikkelen. Je moet wel echt samen wérken. Als je dat niet doet dan blijft het een papieren tijger en leer je elkaar niet kennen. Het werkt vaak het beste op het moment dat je het heel praktisch maakt en het resultaat tastbaar is. Zoals klaslokalen die praktijklokalen worden bij bedrijven. Ik ken heel veel leerlingen die op het moment dat ze in de context zijn en begrijpen waarvoor ze aan het leren zijn, veel harder gaan. Dat gun je elke leerling of student.’
Volgens Marjolein mis je echt iets als je niet meedoet.
‘Dan mis je een grote ervaring en dat betekent dat je een achterstand oploopt in de ontwikkelingen die er zijn. Ik heb uit alle publiek private samenwerkingen die ik heb mogen doen altijd ontzettend veel geleerd. Dat mis je als je dat experiment niet aangaat. Als ik kijk naar het Katapultinitiatief word ik bijvoorbeeld heel blij van alle energie die bij die jonge mensen zit. Volgens mij is het de kunst om die energie tot bloei te laten komen en te houden. Vanuit een coöperatieve houding. Je kunt wel barricadegedrag vertonen, maar als de ander je niet begrijpt dan heb je iets nodig om in gesprek te komen. Dat is wat ik ook het onderwijs toewens. Om daar samen met jongeren aan te werken en dat je de flexibiliteit hebt om dat ook voor elkaar te krijgen.’
